Rootstrip naar slaveneiland
Door: Frans&Wilma
Blijf op de hoogte en volg Frans en Wilma
18 Maart 2013 | Gambia, Kololi
Zaterdagavond nemen we rond 20.00 uur de "groene " touristen taxi naar Komo Beach een kilometer of 10 van ons hotel om te gaan eten in een engels eetcafe met de toepasselijk naam Churchills. De benzinemeter staat gevaarlijk laag en "sorry bossman and bosslady" , fff tanken. De benzine is ongeveer 50 dalasi (1 euro) per liter en als de teller op 75 dalasi staat kunnen we weer verder.
Als je Churchills binnenkomt kom je eerst in een engelse pub terecht en daarachter een grote binnentuin waar de live band die vanavond om 22.00 uur optreedt al druk aan het opbouwen en stemmen is. Helaas vanavond dus geen karaoke als toetje.... Tsja en wat neem je dan in zo'n engelse tent? natuurlijk fish en chips met doe eens gek garnalen vooraf, Wil de cocktail en ik de knoflook variant, smaakte best lekker !
Onder het eten druppelen de meest uiteenlopende figuren binnen, meest engelse toeristen veel gemixed met een gambiaan of gambiaanse veelal voorzien van tatoos, plato hakken, grote gouden kettingen en ringen om . Om 22.00 uur precies begint de band te spelen, goed klinkende reggea muziek en een flinke engelse dame gaat gelijk helemaal los en begint enthousiast de andere gasten uit te nodigen om ook te gaan dansen en wie niet wil wordt gewoon de dansvloer opgetrokken " come on enjoy yourselff " klinkt het. Met een geweldig leuke band en een leuke sfeer en het is al snel 23.30 uur het tijdstip dat we de taxi terug hadden besproken, maar we willen nog helemaal niet weg.... Met een kop koffie en 100 dalasi extra wil de taxidriver best nog wel even wachten en nemen we zelf ook nog maar een drankje. Het laatste nummer is " shake with what your mamma gave you " waarbij de zangeres haar tuties flink laat shaken en zij ook wat dames uit het publiek onder luid applaus hetzelfde laat doen. Je raad het al de flinke engelse dame deed ook hier enthousiast aan mee, je bent per slot van rekening op holliday hahaha.
Rond 1.00 uur het mandje in want om 6.45 gaat de wekker voor de Rootstrip.
Na het ontbijt worden we opgehaald in een 8 persoons busje nog ouder dan die van de vorige trip en na flink trekken krijgen we de schuifdeur open en maken we kennis met een nederlands stel uit de Lier en 2 engelse dames. Om 8.30 arriveren we bij de haven van Banjul waar de boot al klaar ligt. Op de kade is een mini marktje met souveniers want ook hier kan er wat verdiend worden aan de touristen. Houten krokodillen, apen, tam tams en natuurlijk maskers in overvloed. Buy one and get the other one for free klinkt het.
De boottocht duurt 2,5 uur en ondanks het windje is het toch flink warm. Onderweg spotten we dolfijnen die vrolijk uit het water springen. De koffie aan boord is gelukkig goed te drinken en fris en bier is er gelukkig volop verkrijgbaar. De eerste stop is het vaste land tegenover het slaveneiland wat als tussenstop diende voor het transport van de slaven naar Amerika.
Na aanmeren krijgen we een locale gids die ons de historie van de slavernij verteld en na bezoek aan een museumpje en wat gedenktekens worden we voorgesteld aan de dorpsoudste en 2 nakomelingen van Kunta Kinthe, thuis toch maar weer eens die film binnenhalen. De dorpsoudste en de nakomelingen zitten net als onze koningin feeselijk gekleed op witte plasic stapelstoelen waarbij de gids nog het e.e.a. verteld en je foto's kan nemen. Als bewijs van het bezoek kan je in de vorm van een geprint A4-tje een "certificaat" aanschaffen. Wat moet je ermee...? Overal staan kinderen langs de kant te zingen en het andere nederlandse stel had wat schriften en potloden gekocht en werd door zo'n 40 kinderen bijna onder de voet gelopen. Daarna naar het slaveneiland, het laatste stukje vanwege de diepgang met het bijbootje wat achter de boot hangt. Het eilandje wat op de wereld erfgoedlijst staat is door de zee in de loop der jaren wat omvang betreft gehalveerd en bestaat grotendeels uit ruiines en nog een overgebleven cel voor lastige slaven die daar door vastgeketende opsluiting "weak " gemaakt werden. Op een maquette is te zien hoe het eiland oorspronkelijk was ingericht. Toch allemaal best indrukwekkend om te zien, zeker als je beseft dat er miljoenen slaven vanuit Africa verscheept naar met name Amerika zijn en door de erbarmelijke omstandigheden meer dan de helft dit niet overleefd heeft. Tegen 18.00 uur komen we na wederom een boottocht van 2,5 uur en een half uurtje met de auto weer aan bij ons hotel, was een leuke dag, zeker ook door het gezellige contact met de anderen van de groep. Zo meteen ergens een hapje eten en morgen rustdag ! Wordt vervolgd, groetjes van de Narries. NB: Lopen we vannacht na het eten over de Strip terug naar het hotel zegt er een Gambian " Hey, leve the Bosslady here and go to bed " ...........
Als je Churchills binnenkomt kom je eerst in een engelse pub terecht en daarachter een grote binnentuin waar de live band die vanavond om 22.00 uur optreedt al druk aan het opbouwen en stemmen is. Helaas vanavond dus geen karaoke als toetje.... Tsja en wat neem je dan in zo'n engelse tent? natuurlijk fish en chips met doe eens gek garnalen vooraf, Wil de cocktail en ik de knoflook variant, smaakte best lekker !
Onder het eten druppelen de meest uiteenlopende figuren binnen, meest engelse toeristen veel gemixed met een gambiaan of gambiaanse veelal voorzien van tatoos, plato hakken, grote gouden kettingen en ringen om . Om 22.00 uur precies begint de band te spelen, goed klinkende reggea muziek en een flinke engelse dame gaat gelijk helemaal los en begint enthousiast de andere gasten uit te nodigen om ook te gaan dansen en wie niet wil wordt gewoon de dansvloer opgetrokken " come on enjoy yourselff " klinkt het. Met een geweldig leuke band en een leuke sfeer en het is al snel 23.30 uur het tijdstip dat we de taxi terug hadden besproken, maar we willen nog helemaal niet weg.... Met een kop koffie en 100 dalasi extra wil de taxidriver best nog wel even wachten en nemen we zelf ook nog maar een drankje. Het laatste nummer is " shake with what your mamma gave you " waarbij de zangeres haar tuties flink laat shaken en zij ook wat dames uit het publiek onder luid applaus hetzelfde laat doen. Je raad het al de flinke engelse dame deed ook hier enthousiast aan mee, je bent per slot van rekening op holliday hahaha.
Rond 1.00 uur het mandje in want om 6.45 gaat de wekker voor de Rootstrip.
Na het ontbijt worden we opgehaald in een 8 persoons busje nog ouder dan die van de vorige trip en na flink trekken krijgen we de schuifdeur open en maken we kennis met een nederlands stel uit de Lier en 2 engelse dames. Om 8.30 arriveren we bij de haven van Banjul waar de boot al klaar ligt. Op de kade is een mini marktje met souveniers want ook hier kan er wat verdiend worden aan de touristen. Houten krokodillen, apen, tam tams en natuurlijk maskers in overvloed. Buy one and get the other one for free klinkt het.
De boottocht duurt 2,5 uur en ondanks het windje is het toch flink warm. Onderweg spotten we dolfijnen die vrolijk uit het water springen. De koffie aan boord is gelukkig goed te drinken en fris en bier is er gelukkig volop verkrijgbaar. De eerste stop is het vaste land tegenover het slaveneiland wat als tussenstop diende voor het transport van de slaven naar Amerika.
Na aanmeren krijgen we een locale gids die ons de historie van de slavernij verteld en na bezoek aan een museumpje en wat gedenktekens worden we voorgesteld aan de dorpsoudste en 2 nakomelingen van Kunta Kinthe, thuis toch maar weer eens die film binnenhalen. De dorpsoudste en de nakomelingen zitten net als onze koningin feeselijk gekleed op witte plasic stapelstoelen waarbij de gids nog het e.e.a. verteld en je foto's kan nemen. Als bewijs van het bezoek kan je in de vorm van een geprint A4-tje een "certificaat" aanschaffen. Wat moet je ermee...? Overal staan kinderen langs de kant te zingen en het andere nederlandse stel had wat schriften en potloden gekocht en werd door zo'n 40 kinderen bijna onder de voet gelopen. Daarna naar het slaveneiland, het laatste stukje vanwege de diepgang met het bijbootje wat achter de boot hangt. Het eilandje wat op de wereld erfgoedlijst staat is door de zee in de loop der jaren wat omvang betreft gehalveerd en bestaat grotendeels uit ruiines en nog een overgebleven cel voor lastige slaven die daar door vastgeketende opsluiting "weak " gemaakt werden. Op een maquette is te zien hoe het eiland oorspronkelijk was ingericht. Toch allemaal best indrukwekkend om te zien, zeker als je beseft dat er miljoenen slaven vanuit Africa verscheept naar met name Amerika zijn en door de erbarmelijke omstandigheden meer dan de helft dit niet overleefd heeft. Tegen 18.00 uur komen we na wederom een boottocht van 2,5 uur en een half uurtje met de auto weer aan bij ons hotel, was een leuke dag, zeker ook door het gezellige contact met de anderen van de groep. Zo meteen ergens een hapje eten en morgen rustdag ! Wordt vervolgd, groetjes van de Narries. NB: Lopen we vannacht na het eten over de Strip terug naar het hotel zegt er een Gambian " Hey, leve the Bosslady here and go to bed " ...........
-
18 Maart 2013 - 13:17
Frans En Wilma Naerebout:
Morgenochtend om 5.15 uur op, om 6.00 uur worden we opgehaald voor de early birdwatch tour at Lamin Lodge . We lijken wel gek......... -
18 Maart 2013 - 13:22
Frans En Wilma Naerebout:
Maar ja, als je een vrouw hebt die gek op vreemde vogels is ....... -
18 Maart 2013 - 16:27
Eric En Truus:
Ddrukke dag gehad dus. Jullie maken veel mee zeg!
en Frans, geen blauwe ogen door die schuddende ?????
Veel plezier verder.
-
18 Maart 2013 - 18:40
Luca:
He Frans nu al de oranje kleuren aan..Nog gen 30 april toch :-)
Ook lekker klein die reddingsvesten :-)
Greetzzz,
Luca -
19 Maart 2013 - 00:23
Piet En Rini:
Lieve Narries:
Het verslag is weer geweldig. Frans hoeveel brillen heb je nog? Ik ben een beetje nieuwsgierig. Vanwaar zo vroeg je bed uit. Je hebt toch vakantie? Om die tijd echt geen schuddende boobies meer.Maar alle gekheid op een stokje kom je toch niet meer van bij. Wilma je mocht zeker niet lachen en je gedragen. Wij kijken uit naar het volgende reis verslag. Keel veel plezier en tot horens. Dikke knuffel piet en Rini -
19 Maart 2013 - 21:18
Frans En Wilma Naerebout:
Jullie houden het niet voor mogelijk ik heb alle 3 mijn brillen nog hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
